|
20 november 2006
3D ontwerpen en de strijd om behoud van marktaandeel
(Deel 2) Zin en onzin over 3D ontwerpen en Virtueel
bouwen in de bouw en U-bouw.
door Mr.ing. Alex De Maesschalck
Als ervaringsdeskundige over een periode van 16 jaar en
al jaren pleitbezorger van het eerste uur voor implementatie
binnen de bouw en U-bouw, van 3D doet het mij deugd dat
er kennelijk iets positiefs in beweging komt. Echter, ik
kan mij niet eraan onttrekken met een dubbel – zowel
positief als negatief - gevoel de ontwikkelingen te aanschouwen
en te ondergaan. In dit tweede artikel over
3D en Virtueel bouwen gaan wij in op de vraag waarom de
invoeringsgraad zo laag is.
Een analyse van de praktijk van de afgelopen
jaren brengt mij tot de conclusie dat er twee hoofdoorzaken
zijn waarom 3D Design en Virtueel bouwen
nog niet goed zijn doorgebroken in de versnipperde bouw
en U-bouw. Bezien vanuit de opdrachtgevers en de ontwerpers
en bouwmanagers/adviseurs (gedelegeerd opdrachtgevers) die
verantwoordelijk zijn voor de niet-implementatie, zijn deze:
onwetendheid en de strijd om behoud van marktaandeel, of
“macht”.
Ten eerste de Onwetendheid; onbekend maakt
onbemind. Dit lijkt een plausibele reden, maar je kunt natuurlijk
ervoor kiezen je in zaken te verdiepen en je voordeel ermee
te doen. Het doet vreemd aan dat architecten graag gebruik
maken van 3D visualisaties, want dat mooie plaatje verkoopt
goed, maar de deur dichtgooien voor “Intelligent,
Integrated 3D Design”.
Ten tweede de strijd om marktaandeel en
dus behoud van je concurrentiepositie en zeggenschap. Dit
is minder plausibel, als je ervan uitgaat dat als je reeds
een goede marktpositie hebt, je die gemakkelijker zou kunnen
verstevigen en uitbouwen met omarming van de innovatie.
Dit zou voor de “Goliath” met marktpositie toch
gemakkelijker moeten gaan dan innovatieve “Davids”
die nog positie moeten verwerven. Neen, men kiest er kennelijk
voor eerst de David te elimineren en ooit zelf nog eens
om te gaan. De historie heeft reeds uitgewezen hoe het Goliath
verging en dat dit dus niet de goede weg is. Dit is klassiek
symptomatisch voor het conservatieve, defensieve en angstige
karakter binnen de beroepsgroepen in de bouw.
De marktpartijen die echter het eerst aangesproken dienen
te worden zijn de opdrachtgevers en in het bijzonder (semi)
overheden. Die behoren zich toch politiek te moeten verantwoorden
voor het spenderen van het geld van de belastingbetaler.
Zij behoren de criteria te stellen. In m.n. aanbestedingsprocedures.
Maar opdrachtgevers hebben vaak behoefte aan adviseurs en
daar gaat het mis want die adviseurs zijn ter zake niet
deskundig en hebben ter zake de 3D-voordelen een eigenbelang
anders aan dat van de opdrachtgever. Met name de beroepsgroep
der architecten, met het primaat de eerste adviseur aan
tafel van de opdrachtgever te zijn, houd reeds vele jaren
bewust 3D Design tegen. Deze constatering en conclusie
is hard, helaas, maar waar. De met de mond beleden
interesse, voorkomt niet hun protest en botweg weigering
tegenover de opdrachtgever daadwerkelijk aan 3D mee te werken.
Als daarbij al een inhoudelijke discussie wordt gevoerd
worden allerlei niet-steekhoudende argumenten en redeneringen
aangevoerd. De opdrachtgever wordt zo afgeschrikt en ziet
er steevast van af.
Het volgende zijn enige van de protectionistische
en drogredeneringen zoals wij die al jaren tegenkomen in
de markt, met in cursief onze reactie:
- De systemen zijn nog experimenteel .
Reeds tientallen jaren met succes toegepast; de ontwikkelingen
gaan wel voort.
- Waarom wordt het dan nog nauwelijks toegepast in de
bouw en U-bouw.
Onwetendheid, conservatisme, protectionisme, verzet,
etc.
- De databibliotheken zijn nog niet goed.
Voor de meest ver doorgevoerde en theoretisch mogelijke
toepassing nog niet, maar dat ontkracht nog niet de grote
meerwaarde van wat wel toepasbaar is. De ontwikkelingen
zullen doorgaan.
- Er zullen nieuwe risico´s worden geïntroduceerd.
Integendeel; 3D is mede een risicomanagementsysteem.
- Hoe kun je nou de kwaliteit beheersen in 3D.
3D is qualitate qua mede een kwaliteitsbeheersingsysteem.
- Onze adviseurs zijn capabel genoeg en hebben geen 3D
nodig.
Niet aan de orde. Deskundigheid is altijd een voorwaarde,
maar de feilbaarheid is evident. Dan nog de grote meerwaarde
van 3D toevoegen.
- 3D is geen goede vervanger van de deskundigheid van
architect en adviseurs.
Niet aan de orde. Het gaat om een grote meerwaarde voor
de gehele keten en voorkomen van faalkosten en niet om
vervangen van iets.
- Het 3D voegt in ontwerpbenadering niets toe aan de traditionele.
Dat is in beginsel ook geen doel, maar dat zal afhankelijk
zijn van hoe ver je in de totale procesketen van ontwerp,
bouw en management de systemen doorvoert.
- Wij zijn reeds te ver in het proces om nog een omslag
te maken.
Onzin; 3D is altijd beter en transparanter. De omslag
kan en moet, maar men wil nog het liefst zelf experimenteren,
met buitensluiting van externe deskundigheid.
- Het project is te groot en te complex voor 3D.
Onzin. Hoe groter en complexer , des te noodzakelijker
en des te groter de meerwaarde van 3D.
- Zelfs een ziekenhuisproject is niet zo complex als de
industriële bouw, dat 3D veel meerwaarde heeft.
3D heeft altijd een aanzienlijke meerwaarde ten opzichte
van het primitieve 2D.
- 3D betreft slechts uitwerking en invulling in de eindfase.
Neen, het betreft de hele procesketen en beïnvloedt
de wijze van denken en doen en heeft een integrerend effect.3D
slechts toepassen als een secundaire toevoeging achteraf,bij
wijze van Audit, is inefficiënt en beperkt de meerwaarde.
Niet de put dempen als het kalf reeds verdronken is!
De publicaties en artikelen ter zake 3D zoals die de afgelopen
periode te lezen waren, m.n. ook in de Cobouw, voeren steevast
een toon waaruit de niet goed ingevoerde lezer en niet-deskundige
geïnteresseerde zou kunnen afleiden dat de ontwikkelingen
voor de bouw en U-bouw nog in het beginstadium verkeren,
dat het om iets nieuws gaat, dat je bij toepassing nu toch
wel je nek uitsteekt. Zo zal het niet bedoeld zijn, maar
een ieder die zich thans met 3D bezighoud voelt zich trendsetter
en wil zich graag zo profileren. Begrijpelijk, gezien de
nog geringe toepassing. Echter, een dergelijke toon werkt
contraproductief. De waarheid is dat niemand en zeker niet
de ontwerper die zich nu met knikkende knieën op 3D
Design en Virtueel bouwen stort in absolute zin een trendsetter
is, zijn nek ergens voor uitsteekt, enig risico loopt, of
zoals gesteld in een recent Cobouw Totaal artikel,
nr. 19, oktober 2006, “een sprong in het diepe”
maakt.
Ik juich u allen van harte toe die eindelijk de
stap maken, maar u bent reeds lang over tijd, u
spartelt reeds bijkans 20 jaar te lang in het diepe met
uw primitieve, achterhaalde processen en 2D-methode en met
veronachtzaming van de 3D-redding uit die diepte, alsmede
het gemak, de kwalitatieve en financiële voordelen
die 3D Design biedt. Het is reeds lang een kwestie van gewoon
doen. “Begint Eer GIJ Bezint”is het adagium,
maar ga nooit zelf experimenteren! Maak gebruik van de deskundigheid
die er al voldoende in de markt was en steeds meer is, of
laat u daardoor leiden.
Mr.ing. Alex De Maesschalck,
directeur van ADM Management Consultants,
bouw-, management- en juridisch adviseur.
E-mail: info@admadvies.nl
Meer info: ADM Bouwmanagement
Meer opinie:
- Invoer 3D ontwerpen
wordt vaak bewust tegengehouden.
- Zin en onzin over
3D ontwerpen en Virtueel bouwen in de bouw en U-bouw.
bron: Cobouw
|