9 juni 2005

Gaan voor laagste prijs, is bij aanbesteden vragen om problemen

Een aanbestedende dienst die voor de laagste prijs gaat, komt maar al te vaak bedrogen uit. Wil je waarde krijgen dan moeten vraag en aanbod parallel lopen en niet achter elkaar zoals nu gebeurt.

"Als je bij de groenteboer vraagt naar de goedkoopste appel dan zal hij naar achteren lopen en uit de vuilnisbak een exemplaar halen met van die witte schimmelstippen erop. Die kun je wellicht nog gratis meekrijgen ook, maar je hebt er niets aan." Met deze woorden luidde prof. Hennes de Ridder het afscheid in van de directeur van het Adviescentrum Aanbesteden GWW Bas van der Bilt.

De grote pleitbezorger van waardecreatie voor klant én aanbieder ziet de huidige methodes van aanbesteden als het recept om problemen te krijgen. Belangrijke oorzaak daarvan is in zijn visie dat uitgegaan wordt van de prijs in plaats van de waarde. Zeker bij Design & Constructcontracten kan dat helemaal niet. "Er wordt dan een prijs vastgelegd op een moment dat het ontwerp nog niet bekend is. Dat kan helemaal niet. Bovendien wordt de prijs dan gehanteerd als budget terwijl iedereen weet dat een project altijd duurder uitvalt. Door de vaste prijs heeft de opdrachtgever geen ruimte meer om te sturen op wat hij aan waarde wil hebben."

Hij vergelijkt het met boodschappen doen op zaterdag. "Dan ga ik zaterdagmorgen naar de supermarkt. Ik bekijk alles, leg vervolgens vast wat ik wil hebben voor welke prijs. Dan ga ik ‘s middags een kratje Lingens en een kratje Amstel halen, terwijl Heineken goedkoper blijkt te zijn. Maar dat neem ik niet, want ik heb ‘s morgens vastgelegd wat ik wilde hebben. Zo werkt het in de bouw. Dom dus", aldus de hoogleraar.

Het probleem is op te lossen door vraag en aanbod parallel te laten lopen. De aanbesteder vertelt wat hij wil hebben en de aanbieder zegt wat hij kan maken. Als resultante komt daar dan een prijs uit die in zijn visie lager moet zijn dan het budget. Lopende het proces kan de aanbesteder dan continu kijken of hij de waarde krijgt die hij wil.

Met het verschil tussen de prijs en het budget is hij dan in staat om te sturen op de kwaliteit. Samen zoeken de partijen dan naar de manier waarop de gewenste waarde kan worden bereikt.

Dynamisch sturen heet dat in het jargon van De Ridder.

bron: Ondernemersvereniging Bestratingsbedrijven Nederland

meer info: Hennes de Ridder