|
27 november 2005
Durf het traditionele aanbesteden te verlaten
door Theo Mulder, directeur Ballast Nedam Infra
"Projecten die bestuurlijk en technisch complex zijn,
lenen zich bij uitstek voor een pps-aanpak. Samenwerking
tussen bestuurders, ontwerpers en bouwers is het sleutelwoord.
Samenwerking van begin af aan en na een snelle selectieronde.
Dus niet, zoals bij de HSL, op een manier dat eerst vele
jaren van één zijde aan de voorbereiding van
een aanbesteding wordt gewerkt. Tegenstanders wijzen vaak
op de vergunningen. Door een project in een pps goed te
faseren kan ook dit probleem zonder grote risico’s
worden beheerst. Van belang is het project eerst sámen
te definiëren en pas daarna tot prijsvorming te komen.
Daardoor worden sommige risico’s vroegtijdig geëlimineerd.
De overige kunnen vervolgens daar worden neergelegd waar
ze het best te beheersen en dus het goedkoopste zijn.
Een pps dient daarom de volgende stappen te kennen:
- Europese aankondiging,
- korte selectie, eventueel op basis van concepten,
- eenduidige definiëring van het project met alle
betrokken partijen in projectteamverband,
- vaststelling prijs in combinatie met onafhankelijke
kostendeskundigen,
- realisatie.
Zo wordt de roep ingevuld om de markt vroegtijdig te betrekken
en nieuwe samenwerkingsverbanden aan te gaan. Bijvoorbeeld
om het Investeringsbeleid Stedelijke Vernieuwing (ISV) en
het Bereikbaarheids Offensief Randstad (BOR), elk met een
omvang van 10 miljard gulden, tot uitvoering te brengen.
Durf om het traditionele aanbesteden te verlaten
is dan wel geboden."
bron: BuildingBusiness

|